Ponieważ nie było to tak dawno temu, wciąż pamiętam, które przedmioty były moimi ulubionymi i najmniej ulubionymi podczas moich lat na uniwersytecie. Kiedy się nad tym zastanawiam, wszystkie moje ulubione przedmioty mają kilka wspólnych cech, które odróżniają je od reszty. Jedną z ich najważniejszych cech jest to, że po tych wszystkich latach nadal potrafię przywołać z pamięci istotne części treści kursu i potrafię wcielić tą wiedzę w moje codzienne działania.

Inną wspólną cechą moich ulubionych kursów byli profesorowie, którzy je prowadzili i ich wyjątkowy styl nauczania, który potrafił zainteresować studentów i utrzymać nasze zaangażowanie. Ich magia tkwiła nie w wykładach, ale w rozmowach, które z nami prowadzili. Zawsze byli ciekawi, czego chcemy się nauczyć i jak chcemy wykorzystać zdobytą wiedzę w życiu codziennym. Nic dziwnego, że wpadali na najlepsze pomysły projektowe i najciekawsze tematy badawcze, które często wydawały się szyte na miarę potrzeb indywidualnych i grupowych.

Mieliśmy wrażenie, że cała działalność dydaktyczna była budowana wokół nas, z myślą o naszych konkretnych potrzebach. Nagle staliśmy się nie tylko słuchaczami, ale aktywną częścią całego procesu. Wszystko to było możliwe dzięki temu, że nasi profesorowie nie próbowali wciskać nam w mózgi tony wiedzy. Zamiast tego, chcieli pokazać nam sposób myślenia i nauczyć nas mentalności, która pozwoliłaby nam aktywnie poszukiwać i przyswajać wiedzę z najróżniejszych źródeł.

Źródła te obejmowały głównie nasze interakcje ze sobą podczas seminariów i projektów, materiały kursowe, które były udostępniane od początku semestru, aby każdy mógł przejść przez nie we własnym tempie, oraz inne źródła, które odkryliśmy podczas naszych dobrowolnych badań.

Nauczanie i marketing

Mówiąc bardzo prosto, ci ludzie nie byli tylko profesorami i znawcami swoich dziedzin; byli prawdziwymi marketingowcami swoich kursów, a ja i moi koledzy studenci byliśmy ich zadowolonymi klientami.

Ta analogia między nauczaniem a marketingiem nie jest przypadkowa. W centrum wszystkich strategii marketingowych znajduje się element, który jest nie do pominięcia i bez którego cała strategia nie miałaby sensu. Konsument jest zawsze punktem wyjścia i tak powinno być również w przypadku strategii nauczania. Wszystkie one powinny wychodzić od uczniów - konsumentów edukacji - i ich specyficznych potrzeb.

Aby dokonać tej transformacji, musi nastąpić zmiana paradygmatu z nauczania skoncentrowanego na nauczycielu, gdzie nauczyciele mają kontrolę nad tym, czego uczą się uczniowie i w jaki sposób się uczą, na nauczanie skoncentrowane na uczniu, gdzie uczniowie mają możliwość bardziej aktywnego zaangażowania się w proces nauczania i mogą wybrać, czego naprawdę chcą się nauczyć i jak chcą się tego nauczyć.

Podejście do uczenia się skoncentrowanego na uczniu

Uczenie się skoncentrowane na uczniu może wiązać się z pewnymi wyzwaniami, w porównaniu do strategii skoncentrowanej na nauczycielu. Nauczanie skoncentrowane na nauczycielu jest wygodniejsze i łatwiejsze do opanowania z punktu widzenia szkoły. Łatwo zrozumieć dlaczego: uczniowie siedzą w rzędach w klasie, uczą się z tego samego podręcznika, a ich postępy, teoretycznie, rozwijają się według tego samego harmonogramu.

W środowisku skoncentrowanym na uczniu uczniowie mają pewien stopień kontroli nad swoim procesem uczenia się. Mogą wybrać sposób, w jaki chcą się uczyć, ale do końca kursu muszą zdobyć tę samą biegłość. Koordynowanie tak heterogenicznych zajęć może być wymagające nawet dla najbardziej doświadczonych profesorów, ale dzięki technologii - oprogramowaniu takiemu jak szkolny LMS i nowo opracowanym frameworkom - wyzwania te mogą być rozwiązane stosunkowo łatwo.

Rozwiązania takie jak self-paced learning, blended learning i flipped classes mogą pomóc przenieść całą strategię nauczania na studentów, dając im większą kontrolę nad procesem uczenia się. W ten sposób studenci będą mieli więcej swobody w wyborze źródła informacji, mogą uczyć się gdzie chcą, kiedy chcą i mogą to robić w swoim własnym stylu uczenia się.

Wdrażanie nowych ram i technologii w procesie nauczania może na początku wydawać się trudne, ale gdy stanie się częścią długoterminowej strategii, przyniesie później znaczące korzyści dla uczniów. Uczenie się skoncentrowane na uczniu ostatecznie służy celom głębokiego uczenia się i długotrwałej retencji informacji poprzez uczynienie całego procesu uczenia się bardziej spersonalizowanym, interesującym i angażującym. Motywuje uczniów do aktywnego poszukiwania informacji, a nie tylko biernego przetwarzania napływających informacji.

Oprócz pomocy studentom w osiągnięciu długoterminowych celów edukacyjnych, nauczanie skoncentrowane na uczniu pomaga rozwijać pewne poszukiwane umiejętności, które przydadzą się podczas i po zakończeniu studiów. Umiejętności te obejmują rozumowanie dywergencyjne, rozwiązywanie problemów i krytyczne myślenie.

Jeśli zestawi się je ze sobą, staje się oczywiste, że korzyści płynące z nauczania skoncentrowanego na uczniu znacznie przewyższają jego trudności. Projektanci instrukcji i nauczyciele muszą zdać sobie sprawę, że podejście skoncentrowane na uczniu jest w najlepszym interesie uczniów, oferując wyższą efektywność w całym procesie nauczania i tworząc sposób myślenia, który pomoże uczniom szukać, znajdować i wykorzystywać wiedzę z różnych źródeł. Staną się oni uczącymi się przez całe życie, niezależnymi i kreatywnymi osobami rozwiązującymi problemy, których nasz świat rozpaczliwie potrzebuje.

Jakie jest Twoje zdanie na temat nauczania skoncentrowanego na uczniu? Czy uważasz, że więcej organizacji edukacyjnych powinno je przyjąć? Podziel się swoją opinią w sekcji komentarzy poniżej.