W zeszłym tygodniu rozpoczęliśmy dogłębną analizę tego, dlaczego uczenie się z wykorzystaniem wideo jest skuteczne z punktu widzenia poznawczego, psychologicznego i teorii uczenia się. Przyjrzałem się badaniom prof. Richarda Mayera z Uniwersytetu Santa Barbara w Kalifornii i obiecałem, że będziemy zgłębiać więcej jego prac.

Dziś przyjrzymy się konkretnym pułapkom związanym z tworzeniem multimedialnych i wideo treści edukacyjnych w oparciu o zasady wyciągnięte przez prof. Mayera z jego wielu, wielu eksperymentów w jego laboratorium psychologii poznawczej. Bloga pisałem głównie korzystając z wykładu prof. Mayera z Harvardu, który znajduje się tutaj. Polecam również obejrzenie tego filmu zanim zaczniesz, ponieważ jest to krótkie wprowadzenie do założeń teorii uczenia się, na których opiera się prof. Mayer.

Reszta bloga może być dość techniczna, ale gwarantuję, że nawet początkujący nauczyciel znajdzie tu naprawdę wnikliwe i pomocne sposoby na dodanie nie tylko wymiaru i zainteresowania do swoich treści, ale także na radykalne zwiększenie ich skuteczności.

Istnieją trzy kluczowe kroki do stworzenia wysoce efektywnego nauczania opartego na wideo, szczególnie dla "osób nie posiadających wcześniejszej wiedzy" (studentów, którzy po raz pierwszy stykają się z tematem):

Ograniczenie zbędnego przetwarzania Zarządzaj przetwarzaniem istotnym Wspieranie przetwarzania generatywnego

Redukcja zbędnego przetwarzania

To tylko inny sposób powiedzenia: Trzymaj się sedna sprawy. Oto cztery zasady, którymi należy się kierować, aby to osiągnąć:

Zasada spójności Usuń z treści wszystkie zbędne informacje. To może wydawać się oczywiste, ale zdziwisz się, jak kuszące jest dodawanie dodatkowych obrazów, informacji i grafik, aby "ożywić" film, co w rzeczywistości będzie miało dramatycznie negatywny wpływ na odbiór. Starannie dobieraj liczbę i rodzaj przykładów, które chcesz wykorzystać. Meyer nazywa "uwodzicielskimi szczegółami". Empirycznie wykazano, że dodawanie takich przykładów obniża wyniki testu, ponieważ uczniowie mają tendencję do zapamiętywania interesującego przykładu, a nie procesu czy koncepcji, którą ilustruje. Zasada sygnalizacji Wszyscy znamy korzyści płynące z pogrubienia czcionki lub użycia zakreślacza w odniesieniu do tekstu. Prof. Mayer zasugerował tę samą zasadę w multimediach, zwaną sygnalizacją. Meyer odkrył również, że migające strzałki, reflektory, żywe animacje itp. w celu zasygnalizowania ważnego faktu również obniżają wyniki. Tak więc, choć sygnalizacja jest ważna, najlepiej używać jej w tekście wyświetlanym na ekranie oraz wykorzystywać intonację i tempo w narracji, aby podkreślić ważne punkty. Zasada redundancji To naprawdę interesujące: okazuje się, że uczniowie uczą się głębiej, kiedy są wystawieni na uczenie się za pomocą narracji i animacji, a nie narracji, animacji i tekstu (który powtarza narrację). Ponownie jest to przykład tego, jak subtelne zmiany mogą mieć realny wpływ na wyniki nauczania. Zasada ciągłości czasowej Powtórzenie informacji w filmie może być kuszące, np. prezentacja narracji, a następnie animacji - efektywne powtórzenie treści. Okazuje się, że jest to zgubne dla wyników testów, i że we wszystkich testowanych okolicznościach prof. Mayer i jego zespół odkryli, że prezentowanie narracji i animacji w tym samym czasie jest optymalne. W rzeczywistości, nawet przesunięcie narracji o 5 lub 10 sekund ma negatywny efekt poznawczy.

Usuwanie zbędnego materiału z naszych lekcji multimedialnych i wideo jest w rzeczywistości bardziej skomplikowane niż się wydaje, ponieważ zawsze mamy pokusę dodawania podkreśleń, powtórzeń i duplikatów w celu osiągnięcia zamierzonego celu. Okazuje się jednak, że wiele z tych dodatkowych treści jest zbędnych i negatywnie wpływa na zapamiętywanie i zastosowanie w testach transferowych.

Zarządzaj niezbędnym przetwarzaniem

Tak więc, po całkowitym usunięciu wszystkich obcych materiałów z treści, możesz nadal pozostać z dość złożonymi i skomplikowanymi treściami do nauczenia, z których wszystkie są niezbędne. Te trzy narzędzia pomogą Ci zarządzać tą złożonością.

Segmentacja Mówiąc najprościej: podzielenie lekcji na moduły, których tempo jest dostosowane do potrzeb ucznia, pogłębia efekty uczenia się. Kluczem jest tu umożliwienie uczącym się kontroli nad tempem lekcji, więc włączenie przycisków pauzy i kontynuacji, lub po prostu stworzenie oddzielnych filmów, pozwoli na lepszą naukę. Modalność Nauka jest bardziej intensywna w przypadku grafiki/animacji i narracji, niż grafiki/animacji i tekstu. Dzieje się tak dlatego, że rozdzielasz uwagę uczącego się, gdy prosisz go o czytanie i oglądanie animacji w tym samym czasie, raczej połóż jedno obciążenie na wizualne, a drugie na dźwiękowe, a zwiększysz zdolność przetwarzania.

Wspieraj przetwarzanie generatywne

Ta zasada odnosi się do uczynienia Twoich treści atrakcyjnymi i społecznie angażującymi, i jest, jak przyznaje prof. Mayers, bardziej społeczna niż psychologii poznawczej, ale wyniki jego eksperymentu są mimo to odkrywcze. Tutaj dwie zasady mają zastosowanie, jeśli chodzi o naukę opartą na wideo:

Zasada personalizacji Okazuje się, że używanie potocznego, codziennego języka w łatwym, przyjaznym stylu umożliwia głębsze uczenie się. Jednym ze sposobów jest użycie pierwszej lub drugiej osoby, zamiast trzeciej: np. mówiąc "przechodząc przez jezdnię powinieneś patrzeć w prawo i w lewo" zamiast "...ludzie powinni patrzeć w prawo i w lewo". Zasada głosu Tutaj prof. Mayer i jego zespół odkryli, że głos ludzki, a nie maszynowy, ma statystycznie istotny wpływ na wyniki nauczania.

Naprawdę podobało mi się poznanie dlaczego video-learning działa i mam nadzieję, że zainspirowało Cię to do spróbowania swoich sił w tej wysoce efektywnej metodzie nauczania. Chętnie usłyszę Twoje przemyślenia w komentarzach.